Sinds 1 januari 2024 is een sprinklerinstallatie verplicht in nieuw te bouwen parkeergarages onder gebouwen met een slaapfunctie (zoals woningen) volgens het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl). Deze eis geldt niet als de parkeergarage kleiner is dan 1000 m² en de vluchtroute(s) van het bovengelegen gebouw niet bereikbaar zijn vanuit de garage, of als er geen automatisch parkeersysteem wordt gebruikt.
Het beveiligen van een gebouw met Sprinklertechniek levert inherente duurzaamheid op, immers de schade bij brand en kans dat het gebouw afbrandt nemen significant af. Daarmee wordt de kans op een meer dan gemiddelde levensduur van het gebouw beter. Deze vorm van duurzaamheid raakt de gebruikers van een gebouw niet rechtstreeks, de keuzes voor sprinklerbeveiliging worden immers in de ontwerpfase gemaakt in combinatie met de toepassing van al dan niet duurzame en brandveilige materialen, constructies en installaties.
In de gebruiksfase van een gebouw worden energieverbruik, CO2 uitstoot en milieueffecten van het sprinklersysteem in hoofdzaak bepaald door de watervoorziening en meer specifiek de aandrijving van de sprinklerpomp. Traditioneel wordt vaak gekozen voor dieseltechniek. Een dieselaandrijving moet periodiek (iedere 1 of 2 weken) worden getest en dus worden voorzien van brandstof (enkele honderden liters per jaar). De motor moet op bedrijfstemperatuur blijven en wordt elektrisch verwarmd. Verder worden jaarlijks olie en filters gewisseld en worden iedere vier jaar nieuwe startbatterijen geplaatst. De operationele kosten en de milieubelasting van de aandrijving van de sprinklerpomp worden veelal in de ontwerp- en aanbestedingsfase niet meegewogen. Een deel van de kosten, zoals energieverbruik voor motorverwarming, komt in de algemene kostensfeer terecht en wordt zo niet zichtbaar voor de gebruiker.
Lees hier het volledig artikel op brandveilig.com
Watermistsystemen zijn een interessant alternatief voor sprinklers, vooral in situaties waar watergebruik of gevolgschade een belangrijke factor is.
